La campagne à Paris

Verscholen achter de drukke boulevards en nog niet aangetast door nieuwbouwprojecten zijn er in Parijs nog veel rustige en bijna landelijke buurtjes te vinden.

Een aantal daarvan zijn oude dorpjes waar de stad overheen is gegroeid zoals Saint Blaise, Charonne en Butte aux Cailles.

Maar ook heel interessant zijn de wijkjes die in  het begin van de 20ste eeuw zijn gebouwd, Op de kaart worden ze aangeduid als Cité of Cité Fleurie en het lijkt wel alsof de stad er met een galante boog omheen is gegaan, waardoor het oorspronkelijke karakter behouden kon blijven.

Je vindt ze vooral in de arrondissementen waar in de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw veel nieuwbouw heeft plaatsgevonden zoals het 13e+14e arrondissement en het 19e+20ste arrondissement

Mouzaia

Mouzaia is een bijzonder wijkje in het 19e arrondissement. Een aantrekkelijk lommerrijk wijkje met arbeiderswoningen uit het begin van de 20ste eeuw

Je hebt in Parijs verschillende oude dorpjes waar de stad overheen gegroeid is  en waar je vaak nog fragmenten van de oude bebouwing kunt terugzien. Temidden van de Boulevards en hoogbouw vind je dan plots een paar oude straatjes die laten zien hoe het dorpje ooit was. Montmartre is natuurlijk het beste voorbeeld maar in het 20ste arrondissement heb je bijvoorbeeld Charonne en St Blaise  met verrassende stukjes oude bebouwing tussen de [soms wel een beetje sombere] nieuwbouwflats

Er zijn nog meer stukjes Parijs die het karakter hebben van een oud dorpje maar die eigenlijk dat niet zijn. Deze buurtjes zijn gebouwd in het begin van de 20ste eeuw en  verder met rust gelaten zodat het oude karakter behouden is gebleven.  La Campagne is zo’n wijkje in het 20ste arrondissement. Je komt er met één van de trappen en je vindt er kronkelstraatjes met aardige huisjes. Ook Mouzaia in het 19e arrondissement  is zo’n buurtje. En daar gaan we even een kijkje nemen !

Vanaf Metro Botzari loop je de Rue de Mouzaia in en dan kun je links en rechts de smalle straatjes van het Quartier inlopen. De straten zijn hier wat strakker dan op la Campagne maar de huizen zijn even sfeervol, hebben vaak een tuin, vaak kleurrijk geschilderd , er is overal begroeiing en de meeste straatjes zijn autovrij. De leukste stukjes zijn de Villas. En dit geval betekent Villa dat het een een woonstraatje is zonder verkeer, zoals Villa Amalia en Villa Lillas

Van oorsprong is het buurtje begin 20ste eeuw gebouwd voor de arbeiders na de sluiting van de Kalk en Steengroeves in de omgeving . Wat nog wel bijzonder is is dat de straatjes van Mouzaia ten zuiden van de Rue Bellevue het Quartier Amerique wordt genoemd. Ergens wordt geschreven dat dit een verwijzing is naar het feit dat veel kalk en stenen uit de groeves naar de VS werden verscheept maar dit verhaal wordt vrijwel nergens officieel onderschreven.

Mouzaia is in het voorjaar en vroege zomer het mooist als alles in bloei staat

Sommige Villa’s liggen wat hoger dan de hoofdstraat en hebben zelfs een opstapje

Meer weten over Mouzaia
Mouzaia wordt bezongen door Hollydays: Youtube >>>>
Over Mouzaia op Paris la Douce : naar het weblog >>>
Beelden van Mouzaia : Youtube >>>>

Cité Fleurie

Cité Fleurie (13e arr., metro Glacière) werd gebouwd aan het einde van de 19e eeuw en heeft zijn ingang aan de boulevard Arago op nr. 65. Je vindt er een aantal landelijke woonhuizen en een paar ateliers voor kunstenaars. Zowel Gauguin als Modigliani hebben er een tijdje gewoond.

Cité Verte (13e arr., metro Glacière) heeft de ingang aan de rue Leon Maurice Norman. Ook hier vind je een aantal landelijke woonhuizen en een paar ateliers.

 

Petite Russie en Petite Alsace

Petite Russie en Petite Alsace zijn clustertjes van huizen uit het einde van de 19e eeuw en begin 20ste eeuw. Ze werden gebouwd als sociale woningbouwprojecten voor de ‘migranten’ uit de betreffende gebieden.

Petite Russie is gebouwd als een soort terras rijtjeswoningen gelegen aan 22, rue Barrault (13e arr., metro Glacière). Parijs was gedurende de eerste decennia van de 20ste eeuw een geliefd oord voor Russische migranten en zij brachten veel culturele invloeden mee vanuit het Rusland van voor de revolutie.
Petite Alsace ligt bij 10, rue Daviel (13e arr., metro Glacière). Het is een hofje met leuke huizen uit het begin van de 20ste eeuw, gebouwd in Elzasser stijl, dus je vindt elementen van de traditionele vakwerkbouw terug in deze huizen.

Cité des Fleurs

Het 17e arrondissement is een echt woonarrondissement waar je als toerist niet zo snel komt, maar er zijn een paar plekken die echt de moeite waard zijn. Cité des Fleurs (17e arr., metro Brochant) bijvoorbeeld is een fantastisch rustige besloten straat, ook wel cité genoemd, tussen de Avenue de Clichy en de Rue de la Jonquière. Je loopt tussen de achtertuinen door van prachtige landelijke huizen in een stadse omgeving.


Dicht in de buurt vind je ook Cité Lemercier (17e arr., metro La Fourche). Deze cité is net even wat minder spannend dan Cité des Fleurs, maar toch is het leuk om er even door te lopen.

Cité Florale

Tussen Parc Montsouris en Place de Rungis ligt dit aardige buurtje. Het bestaat uit 5 straten en een pleintje, naast de Place de Rungis en ingeklemd tussen de Rue Boussingault, de Rue Brillat-Savarin en de Rue Auguste-Lançon.

Vroeger waren hier weilanden, die geregeld door de rivier de Bièvre werden overstroomd.
’s Zomers werden er kudden gehouden, ‘s winters kwamen de Parijzenaars hier schaatsen en ook werd er ijs uitgehakt en bewaard om levensmiddelen te koelen: vandaar dat deze wijk “La Glacière” heet.

Aan het einde van de 19e eeuw werden werd de Bièvre gekanaliseerd. Ondertussen waren er op de oevers abattoirs en ververijen aangelegd, die voor ernstige vervuiling zorgden.
Zo ernstig, dat zij een gevaar voor de volksgezondheid opleverden en de gemeente vanaf 1912 de rivier heeft overkluist.
In 1925 werd in dit gebied begonnen met de bouw van kleine eengezinswoningen (max. 2 etages) met een voor- en achtertuin.

De straten zijn getooid met bloemennamen: Rue des Glycines (blauwe regen), Rude des Volubilis (winde), Rue des Iris, Rue des Liserons (akkerwinde), Rue des Orchidées en Square des Mimosas.

(14earr., metro RER Cité Universitaire)

Tekst Wim Dammers/Parijsmagazine.

La Campagne à Paris

Aan de rand van Parijs in het 19e arrondissement, vlakbij de Boulevard Périphérique, ligt dit charmante buurtje bestaande uit iets meer dan negentig eengezinswoningen. Een betonnen trap met hout-reliëf, in de Rue Geo Chavez, brengt je naar boven.


Op deze plek waren tot het eind van de 19e eeuw de gipsgroeves. Toen de groeves uit gebruik raakten werden ze opgevuld met de vrijgekomen grond van de bouw van de metro en werden hier 92 huisjes neergezet. 48 huizen werden voor de 1e wereldoorlog gebouwd en na de onderbreking van de oorlog werd de rest gebouwd.

Zeker voor die tijd waren ze voorzien van redelijke luxe zoals een toilet, badkamer, stromend water en allemaal een eigen voortuintje. De huisjes zijn ontworpen door verschillende architecten, één zelfs zonder architect, waardoor dat ze allemaal net even verschillend zijn van elkaar.

La Campagne à Paris heeft geen winkels, cafés, zelfs geen dokter en tandarts, of andere voor die tijd luxe, gewoon 92 woonhuisjes. Vergelijkbaar met dit wijkje is Mouzaia , ook begin 20ste eeuw neergezet om de gaten in de stad op te vullen.

Het buurtje is vrijwel autovrij want het is wat lastig te bereiken door de geïsoleerde ligging . Verschillende trappen geven voetgangers wel makkelijke toegang tot dit bijzondere buurtje.

La Campagne a Paris. Op de Rue Irene Blanc nov 2016

La Campagne a Paris. De trappen naar de Rue Irene Blanc nov 2016

De straatjes van La Campagne a Paris zijn smal, er is eigenlijk geen parkeergelegenheid,  met uitzondering dan voor een listig geparkeerde fiat 500

,